تهیه و بررسی خواص الاستومرهای پلی یورتان بر پایه ی آلژینات

گسترش و توسعه ی پلیمرهای بر پایه ی حلال های رایج آلی به دلیل قوانین زیست - محیطی و هزینه ی نسبتاً گزاف این حلال ها با برخی محدودیت ها روبه رو است. جایگزین کردن تمام یا قسمتی از این حلال ها با حلال های دوست دار محیط زیست مانند آب، از اقدامات مهم و مناسب جهت کاهش آلودگی حاصل از تهیه ی پلیمرهای پایه حلالی تلقی می گردد. یکی از مزیت های پلیمرهای محلول یا توزیع شده در آب، امکان تهیه ی آلیاژهای پلیمری از این ترکیبات با سایر پلیمرهایی است که در حالت عادی تمایلی به واکنش یا آلیاژ سازی ندارند. این آلیاژ سازی می تواند منجر به تهیه ی پلیمرهایی گردد که نسبت به هر یک از پلیمرهای اولیه، دارای مزایایی می باشند. آلژینات از جمله پلیمرهای مهم با ویژگی های زیست سازگاری و خون سازگاری است که به دلیل استخراج از منابع طبیعی تجدیدپذیر برای کاربردهای گوناگون به شدت مورد علاقه قرار گرفته است. از سوی دیگر پلی یورتان های توزیع شده در آب، علاوه بر دارا بودن مزایای متعدد سیستم های پلی یورتانی، به عنوان پلیمرهایی دوست دار محیط زیست نیز مورد توجه می باشند. محور اصلی این پروژه، تهیه ی آلیاژهای پلیمری از پلی یورتان های توزیع شده در آب و نمک های آلژینات به طریق آلیاژسازی محلولی است. در این پروژه انواع متفاوتی از پلیمرهای یورتانی توزیع شده در آب بر پایه ی عوامل توزیع آنیونی و کاتیونی با استفاده از زنجیر افزاینده های دی الی و دی آمینی و با روش اختلاط پیش پلیمر تهیه شدند. پس از شناسایی و بررسی خواص نمونه های تهیه شده، نمونه های بهینه برای آلیاژسازی با محلول سدیم آلژینات انتخاب گشتند. تهیه ی نمونه های آلیاژ به روش آلیاژسازی محلولی و در طی افزودن محلول سدیم آلژینات به سیستم های پلی یورتانی، انجام گردید. پس از ریخته گری آلیاژهای تهیه شده، فیلم های پلیمری با روش های طیف سنجی و میکروسکوپی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند. علاوه بر این، خواص دینامیکی- حرارتی، آب دوستی و حرارتی آن ها نیز مورد مطالعه قرار گرفت.